Παρατηρούμε στις φωτογραφίες ότι οι σελίδες με τα κείμενα είναι τυλιγμένες με χαρτομάντιλα, που σταθεροποιούνται με ένα κομμάτι χαρτοταινία/λευκοπλάστ. Όλα πεντακάθαρα και ολοκαίνουρια. Ανέγγιχτα δηλαδή! Και πως έκανε ρε μάγκες ο μπάτσος την έρευνα? Με τις ακτίνες χ που έχει στα μάτια του? Ωραία το στήσατε το σκηνικό. Και αφού έκανε έρευνα ο μπάτσος και δεν βρήκε ναρκωτικά πώς το κατέσχεσε το μουσκά? Και αν δεν το πείραξε καθόλου ώστε να είναι ανέγγιχτο όπως φαίνεται με ποια δικαιολογία πάλι έκανε την κατάσχεση? Η ΓΑΔΑ οφείλει μερικές εξηγήσεις.
Παρασκευή 29 Μαΐου 2009
σχετικα με τα προσφατα γεγονοτα...
Παρατηρούμε στις φωτογραφίες ότι οι σελίδες με τα κείμενα είναι τυλιγμένες με χαρτομάντιλα, που σταθεροποιούνται με ένα κομμάτι χαρτοταινία/λευκοπλάστ. Όλα πεντακάθαρα και ολοκαίνουρια. Ανέγγιχτα δηλαδή! Και πως έκανε ρε μάγκες ο μπάτσος την έρευνα? Με τις ακτίνες χ που έχει στα μάτια του? Ωραία το στήσατε το σκηνικό. Και αφού έκανε έρευνα ο μπάτσος και δεν βρήκε ναρκωτικά πώς το κατέσχεσε το μουσκά? Και αν δεν το πείραξε καθόλου ώστε να είναι ανέγγιχτο όπως φαίνεται με ποια δικαιολογία πάλι έκανε την κατάσχεση? Η ΓΑΔΑ οφείλει μερικές εξηγήσεις.
Πέμπτη 21 Μαΐου 2009
ασκληπιου 14...
Τετάρτη 20 Μαΐου 2009
Πάγκακος
Τρίτη 19 Μαΐου 2009
Προσοχή...
Αντιγράφω από το 'EXOYME ΠΟΛΕΜΟ':
Καθώς κοίταγα λοιπόν βρήκα αυτό http://skoupidotopos14.blogspot.com/
Αν μπορείτε να το προωθήσετε γιατί δεν νομίζω να θέλετε να σφαχτεί κανά παιδί για τις μαλακίες των φασιστών....
Σημείωση: σύμφωνα με σχόλια στο blog, έχει γίνει μήνυση, και ο εισαγγελέας συνεννοείται με τη Google για την διαγραφή της σελίδας και τη δίωξη των υπευθύνων...
Παρασκευή 15 Μαΐου 2009
τσακωθειτε παλι για τα ποσοστα ζωα...
Σήμερα 13 Μάιου 2009 ημέρα φοιτητικών εκλογών στα πανεπιστήμια ,γίναμε για ακόμη μια φορά μάρτυρες , φασιζουσών πρακτικών από πλευράς καθηγητών. Στο τμήμα Χημείας Α.Π.Θ. της λαμογιάς , της μίζας και της αυθαιρεσίας λοιπόν, η καθηγήτρια Στεφανίδου του τομέα της Οργανικής Χημείας κατέγραφε μπροστά σε έκπληκτους φοιτητές τα ονόματα που συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο της Αν.Αρ.Πα. Ε.Α.Α.Κ.
σε προσωπικό της μπλοκάκι δηλώνοντας ευθαρσώς ότι "σας φακελώνω θα δείτε τι θα πάθετε” το προηγούμενο χρονικό διάστημα η εν λόγω «καθηγήτρια» είχε αποστείλει επιστολές προς καθηγητές του τμήματος που ανέφεραν για μηνύσεις απέναντι σε φοιτητές ακόμα και μηδενισμό γραπτών ) .Όχι μόνο η συγκεκριμένη καθηγήτρια αλλά το σύνολο του διδακτικού και διοικητικού προσωπικού του τμήματος φέρουν ακέραια την ευθύνη για τέτοιου είδους ζητήματα τα οποία επανειλημμένα έχουν απασχολήσει τους φοιτητές του τμήματος αλλά και ολόκληρο το τμήμα ( απειλές για μηδενισμό γραπτών λόγω συνδικαλιστικής δράσης, απειλές για πειθαρχικά συμβούλια και μηνύσεις ,ακόμα και χειροδικία απέναντι σε μέλη του φοιτητικού σώματος ). Θεωρούμε ότι τέτοιου είδους πρακτικές που σιγά σιγά ξεφυτρώνουν στα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν ως στόχο την φίμωση φοιτητών που αντιδρούν στην εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις τόσα χρόνια, την πολιτική απομόνωση πολιτικών χώρων που καταφέρνουν να τσαλακώνουν την εικόνα μεγάλο-μικροκαθηγηταδων και να αναδεικνύουν την ουσιαστική συμβολή αυτών στο προχώρημα των εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων αλλά και τέλος στην στοχοποίηση φοιτητών και πολιτικών πρακτικών που δεν αναγνωρίζουν την επιβολή της «μικροεξουσίας» των καθηγητών.
Ο περιορισμός των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθέριων δεν θα περάσει. Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΕΙ.
ΑΝεξαρτητη ΑΡιστερη ΠΑρεμβαση
στο χημικό
Καπιταλιστική κρίση και μόνη ουσιαστική διέξοδος
Τρίτη 12 Μαΐου 2009
Σε τελευταία ανάλυση...
Με αφορμή αυτή τη θέση που αποτελεί θεμέλιο του μαρξισμού αναπτύχθηκαν διαφορετικά ρεύματα ανάμεσα στους μαρξιστές όπως το στυγνό οικονομισμό που μηδενίζει το ρόλο του εποικοδομήματος . Από την άλλη οι επικριτές του μαρξισμού στάθηκαν σε αυτό το σημείο για να οικοδομήσουν την κριτική τους. Κάποιοι δέχθηκαν το μοντέλο αλλά θεώρησαν ότι το εποικοδόμημα έχει τέτοια ανεξαρτησία που του επιτρέπει να επηρεάζει σημαντικά τη βάση ενώ άλλοι (όπως ο Μαξ Βέμπερ) το απέρριψαν πλήρως κατηγορώντας το Μαρξ για μονισμό, δηλαδή για μονοδιάστατη αντίληψη της ιστορίας καθώς θεώρησαν ότι έδωσε υπερβολική σημασία σε ένα μόνο παράγοντα. Αυτοί οι κοινωνιολόγοι μίλησαν για την εκλεκτική συγγένεια μεταξύ ιδεών και υλικών συνθηκών
Για να δούμε τι μπορούμε να απαντήσουμε (με κάθε επιφύλαξη πάντα γιατί μπαίνουμε σε περίεργα χωράφια)
Σε τελευταία ανάλυση, οι ιδέες δεν πέφτουν από τον ουρανό στα μυαλά των ανθρώπων
Κάθε ιδέα έχει μια υλική (συγκρουσιακή) βάση η όποια δεν είναι κατ’αναγκη ταξική. Υπάρχουν συγκρούσεις έξω από τις ταξικές όπως το χάσμα των γενεών , οι αντιθέσεις των φύλων κ.α.. Κάθε άτομο μετέχει σε τέτοιες συγκρούσεις περά από την ταξική του θέση και διαμορφώνει απόψεις μέσα από τις εμπειρίες του. Έτσι, δεν μπορούμε να αποδώσουμε στη βάση (τρόπος-σχέσης παράγωγης) κάθε άποψη που σχηματίζουν οι άνθρωποι για τις διαπροσωπικές σχέσεις τους χωρίς να σημαίνει ότι ο κοινωνικό περίγυρος (που σε τελευταία ανάλυση ορίζεται από τη βάση) δεν επηρεάζει. Ταυτόχρονα, οι στάσεις ζωής που απορρέουν από εδώ επηρεάζουν (με απροσδιόριστο τρόπο) την ταξική πάλη, ασυνείδητα για το κάθε άτομο.
Παρόλα αυτά, όταν μιλάμε για οικονομικό-πολιτικές απόψεις είναι σαφές το ταξικό τους υπόβαθρο όπως ο νεοφιλελευθερισμός πηγάζει από τα ταξικά συμφέροντα των μικροαστών, ο κομμουνισμός αναδεικνύεται σε ιδεολογικό όπλο των προλετάριων ενώ οι μικροαστοί, θαμπωμένοι από τον πλούτο που παράγει ο καπιταλισμός αλλά τρομαγμένοι ταυτόχρονα από τη βαρβαρότητα, καταφεύγουν στη σοσιαλδημοκρατία (που κατέληξε αριστερός ψάλτης της δεξιάς). Σε μακρό-επίπεδο, η ευρεία επικράτηση κάποιων ιδεολογιών εις βάρος άλλων συνδέεται με τη δύναμη (συμβολική και οικονομική) που κατέχουν οι εκπρόσωποι αυτών καθώς και η επιρροή που ασκούν στους ιδεολογικούς μηχανισμούς (τεραστία η σημασία τους στον ύστερο καπιταλισμό). Έτσι εξηγείται σε γενικά πλαίσια η αναντιστοιχία ταξικής αντίληψης και ταξικής θέσης.
Όμως σε ατομικό επίπεδο, εμφανίζονται και άλλοι παράγοντες όπως οι διαφορές προσωπικές συγκρούσεις που αναπτύσσονται παραπάνω. Εδώ μπαίνει ο παράγοντας της αβεβαιότητας , όταν για παράδειγμα βλέπουμε προλετάριους με βαθύτατα αντιδραστικές θέσεις που έρχονται σε σύγκρουση με τις υλικές συνθήκες διαβίωσης τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι φανερή η επίδραση των ιδεολογικών μηχανισμών αλλά ταυτόχρονα δεν μπορούμε να αγνοήσουμε καθαρά προσωπικούς παράγοντες που εμπίπτουν στην τυχαιοτητας (ακόμα και λόγοι που φαίνονται ασήμαντοι, πχ τον τσάντισε άσχημα κάποτε ένας κνιτής ). Το ζητούμενο εδώ είναι να ανακαλύψουμε τη διαλεκτική σύνδεση των αιτιών.
Ο Μαρξ φαίνεται ότι τα είχε σκεφτεί αυτά και για αυτό στη «Γερμανική Ιδεολογία» μιλαει στο εποικοδόμημα ΜΟΝΟ για νομικά και ιδεολογικά στοιχειά. Για αυτό καταντά ανούσιο να ψάχνει κάνεις την αναγωγή των πάντων σε κάποια ταξική σύγκρουση.
Όμως όσο πολυπληθείς και αν είναι αυτοί παράγοντες και όσο δύσκολο και αν είναι να τους εξακριβώσουμε, μπορούμε ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ, να πούμε με βεβαιότητα ότι η βάση ορίζει τα γενικότερα πλαίσια στα όποια θα κινηθούν τα άτομα και θέτει τα όρια της δράσης της τυχαιοτητας.
Καταλήγουμε έτσι σε μια προσπάθεια να συμπληρώσουμε τη γνώστη φράση του Χέγκελ που ασπάστηκε αυτούσια στα πρώτα βήματα του ο μαρξισμός, « Ελευθερία είναι η συνείδηση της αναγκαιότητας» και να αντιπαρατεθούμε το αγνωστικιστικό «Ελευθερία είναι η συνείδηση της αβεβαιότητας».
Έτσι καταλήγουμε στο « ελευθερία είναι η συνείδηση της αναγκαιότητας του αντικειμενικού και της αβεβαιότητας του υποκειμενικού».
Φυσικά εδώ φαίνεται και το σφάλμα του Στάλιν που εξομοιώνει τους νόμους της φύσης με τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης και παραβλέπει το ρόλο του συνειδητού και την (περιορισμένη σε κάθε περίπτωση) ανεξαρτησία του υποκειμένου.
Σε τελευταία ανάλυση, ο μαρξισμός δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με το μονισμό όπως προσπαθούν να μας πείσουν διάφοροι σύγχρονοι κοινωνιολόγοι .
Κυριακή 10 Μαΐου 2009
ο λαος δεν ξεχνα, τους φασιστες τους κρεμα!
Παρασκευή 8 Μαΐου 2009
Πόλωση και δομές δράσης
Ποιός φοβάται την πόλωση; Σίγουρα όχι εγώ. Μάλλον θα έλεγα ότι την επιδιώκω , κάνω ότι μπορώ για να την προκαλέσω.
Το ζήτημα όμως είναι σε ποια πόλωση αναφέρεται καθένας...
Η μόνη πραγματική πόλωση για μένα είναι η ΤΑΞΙΚΗ, αυτή που βασίζεται στα δομικά αντιτιθέμενα συμφέροντα εργαζομένων και εργοδοτών και όχι η τεχνητή που παγιδεύει τη σκέψη του κόσμου στο αδιέξοδο ερώτημα του ''ποιός ήταν ο λιγότερο διεφθαρμένος''.
Αν η δεύτερη εκφράζεται μέσα από τα κανάλια και τους αυτόκλητους υπερασπιστές του λαού (βλέπε δημοσιογράφοι), η δεύτερη εκφράζεται μέσα από τη δράση των κατώτερων στρωμάτων που μέσα από ποίκιλες μορφές δράσης αναζητούν τη ρήξη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και το σπάσιμο των αλυσίδων της αναγκαιότητας (είναι εξάλλου το τελευταίο επιχείρημα του συστήματος).
Η δράση αυτή σε κάθε περίπτωση πηγάζει απο την οργή για την αδικία και μπορεί να είναι συνειδητή και στοχευμένη ή αυθόρμητη και ''τυφλή'', όπως η εξέγερση των μεταναστών στη γαλλία ή αντίστοιχα γεγονότα κοινωνικής έκρηξης στην Ελλάδα. Το ζητούμενο δεν είναι να καταδικάσουμε κάποια μορφή δράσης αλλά με αφορμή αυτή να τεθούν οι όροι για κάτι πιο σταθερό από ευκαιριακές πράξεις απόγνωσης ενάντια στο σύστημα. Μόνο έτσι θα καταφέρει η εργατική τάξη να συγκροτηθεί σε τάξη για τον εαυτό της, να επιλέξει τις σωστές τακτικές και να απαλλαγεί από τους ''εργατοπατέρες'' της. Εν τέλει να διαπαδαγωγηθεί μέσα απο το κίνημα, μαθαίνοντας απο τα σφάλματα, αναπτύσσοντας ταξική συνείδηση, αποκτώντας ταξική ενότητα και αλληλεγγύη.
Ενα ζήτημα που προκύπτει απο μόνο του σε αυτό το σημείο είναι το κατα ποσό η εργατική τάξη έχει προοπτικές αυτοοργάνωσης σε βαθμό που να την καθιστά απειλητική ή έχει οπωσδήποτε ανάγκη το επαναστατικό Κόμμα που θα τη συγκροτήσει και θα καταφέρει να οδηγήσει τον αγώνα της ένα βήμα πέρα απο την απλή διεκδίκηση οικονομικών αιτημάτων.
Εδώ δεν έχω απάντηση καθώς είναι πολύ συνθετο θέμα με ισχυρά επιχειρήματα για κάθε στρατόπεδο. Απλά να υπογραμμίσω ότι είναι σοβαρό λάθος να επικαλούμαστε την απουσία του Κόμματος για να ερμηνεύσουμε καταστάσεις που θα περιμέναμε να γεννηθουν επαναστατικές συγκρούσεις αλλά δεν συνεβη, ενώ από την άλλη η αυτοοργάνωση ούτε πανάκεια είναι ούτε έχει να επιδειξει καποια ουσιαστική νίκη μέχρι τωρα.
Θα κλεισω αφήνοντας ενα ανοιχτό θέμα για τον καθένα αλλά και ένα κάλεσμα προς όλους να αντιπαραβάλλουμε στις μιντιακές και ''αναίμακτες''διαμάχες τους, την πραγματική ΤΑΞΙΚΗ πόλωση και σύγκρουση.
Πέμπτη 7 Μαΐου 2009
"γεωργικά"
Κοροϊδία. Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς τη στάση της κυβέρνησης?
Οι αγρότες της Κρήτης ανέβηκαν στο τέλος του Ιανουαρίου για να διαμαρτυρηθούν για την πολιτική της κυβέρνησης στο θέμα των αποζημιώσεων τους. Όλοι θυμόμαστε πώς τους υποδέχτηκε ο εισαγγελέας της χούντας, που τώρα τον λέμε υπουργό Δημόσιας Τάξης... (2ο video κάτω)
Μετά την απαράδεκτη συμπεριφορά της κυβέρνησης, η οποία δεσμεύτηκε να δώσει (πενιχρές) αποζημιώσεις στους αγρότες, και οι οποίες είχαν την ίδια τύχη με τις όλες τις υπόλοιπες δεσμεύσεις της ΝΔ, οι Κρητικοί ανέβηκαν ξανά χθες στην Αθηνα. Αυτή τη φορά χωρίς τα τρακτέρ, θέλοντας να δείξουν πώς αυτοί έχουν διάθεση για ειρηνική διαμαρτυρία. Και ενώ οι αγρότες μοίρασαν και νερό στα ΥΜεΤ, ο Καραμανλής ούτε που καταδέχθηκε να τους δει. Ο Ανδριανός (αυτός που παρέλαβε το DVD του Ζαχόπουλου από το Θέμο ντε!) τους μίλησε, τους διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση θα συσκεφθεί για τα αιτήματά τους, και εν τέλει τους είπε να πάνε σπίτια τους με άδεια χέρια.
Η κυβέρνηση της ΝΔ απέδειξε για ακόμη μία φορά πως η πολιτική της είναι εκτός τόπου και χρόνου και δεν αγγίζει ούτε στο ελάχιστο τα προβλήματα των πολιτών.
ΜΑΥΡΟ! Άντε! Και την επόμενη φορά με κουμπούρια και μαχαίρες, μπας και πάρουν χαμπάρι ότι είναι ανεπιθύμητοι!